Srpska četa sa svih meridijana: Titule od Tajlanda preko Kirgistana do Amerike

Godina 2024. ostaće u srpskom fudbalu upamćena po povratku reprezentacije na Evropsko prvenstvo. Nisu se Orlovi proslavili u Nemačkoj, ali su makar ponovo posle 24 godine učestvovali među najboljim kontinentalnim selekcijama. Na klupskoj sceni ponovo je dominirala Crvena zvezda, koja je upisala sedmu uzastopnu titulu u Mozzart Bet Superligi i još jednom izborila plasman u Ligu šampiona. Veliki uspeh napravio je i TSC koji se prvi put u svojoj istoriji našao u grupnoj fazi nekog UEFA takmičenja. Topolčani igraju Ligu konferencije i imaju solidnu šansu da se domognu druge faze.

Pojedinačno gledano, i godina na izmaku nije blistava. Već neko vreme je broj srpskih fudbalera u najboljim klubovima i najjačim evropskim ligama u padu. Nemamo više igrače koji se bore za evropske trofeje, a sve ih je manje i u borbama za titulu. Ne samo u Ligama petice, već generalno kada je reč o najkvalitetnijim nacionalnim prvenstvima. Ipak, i dalje ima svetlih primera.

Gledajući po kvalitetu lige, prednjače dvojica Živkovića - Andrija i Živko. Bivši fudbaleri Partizana su se radovali tituli u Grčkoj sa PAOK-om, s tim da im je doprinos dosta različit. Andrija je dao 10 golova i imao osam asistencija, dok je Živko uglavnom bio na klupi za rezerve i tek u dve utakmice čuvao gol solunskog kluba. U međuvremenu je 35-godišnji čuvar mreže prešao u kiparski Anortozis, dok krilni napadač i reprezentativac Srbije sa kapitenskom trakom i dalje predvodi crno-bele.

Strahinja Eraković je po odlasku iz Crvene zvezde nastavio kontinuitet osvajanja trofeja u Rusiji. Pomogao je Zenitu da stigne do titule, međutim, rusko prvenstvo je specifično jer je tamošnji fudbal pod suspenzijom i nema predstavnike na međunarodnoj sceni, što bitno umanjuje značaj prvog mesta.

Ako gledamo samo Evropu, sledi Veljko Birmančević sa peharom češke Prve lige u dresu Sparte Prag, čemu je naš fudbaler doprineo sa 14 golova i 10 asistencija. Aleksandar Pešić je bio najbolji u Mađarskoj sa Ferencvarošem, pod komandom Dejana Stankovića. Bivši napadač Zvezde imao je učinak od šest golova i četiri asistencije na 18 utakmica pre nego što je ispao iz tima u drugom delu sezone.

Na Starom kontinentu tituli su se radovali i Radosav Petrović na Kipru (APOEL), Aleksandar Miljković u Jermeniji (Pjunik), Ognjen Bjeličić i Nemanja Krstić na Malti (Hamrun) zatim trilinzi u Litvaniji - Dušan Marković, Nemanja Mihajlović, Nikola Petković (Žalgiris) i Letoniji - Stefan Panić, Dragoljub Savić, Darko Lemajić (RFS), te Jug Stanojev u Kairatu, pošto se Kazahstan nalazi pod okriljem UEFA iako geografski pripada Aziji.

Čak i bez Kazahstana, Srbija ima nekoliko šampiona na istočnom kontinentu. Banjalučanin ponikao u Voždovcu, Aleksa Mrđa, nije se naigrao u prvenstvu Kirgistana, ali je golom doprineo da se Abdiš-Ata nađe u finalu tamošnjeg kupa, a svakako mu se piše i prvenstveni trofej. Uspešan je bio i Nikola Stošić, bivši đak Crvene zvezde, u komšijskom Tadžikistanu. Reč je o nekadašnjem golmanu beogradskog Železničara, TEK Sloge iz Velikih Crljena i Prve Iskre, kojem je ovo drugi mandat u Istikolu, s kojim je već bio šampion. Kraljevčanin Zoran Marušić je postigao devet golova u svojoj prvoj sezoni za Nasaf i tako doneo značajne bodove u šampionskoj trci u Uzbekistanu. Kada god je bio strelac, njegov tim je ostao neporažen i na kraju je prvi prošao kroz cilj, sa pet bodova više od drugoplasiranog.

Gledajući na stranu gde sunce izlazi videćemo i da su ove godine šampioni bili još jedan zvezdaš, Goran Čaušić na Tajlandu (Buriram), te 23-godišnji Zemunac Aleksandar Vasiljević u Ujedinjenim Arapskim Emiratima, zajedno sa bivšim trenerom Crvene zvezde Milošem Milojevićem u Al Vaslu iz Dubaija.

Najveću pažnju, ipak, privukla je titula Aleksandra Mitrovića i Sergeja Milinković Savića u značajno ojačanoj ligi Saudijske Arabije. Tandem srpskih internacionalaca ima najveće zasluge za šampionski pehar. Mitrogol je prošlu sezonu završio sa 28 pogodaka i šest asistencija, a Sergej sa dabl-dabl učinkom - 11 golova i 12 asistencija.

Poslednji koji su se ove godine okitili titulom su na potpuno suprotnom kraju sveta od Bliskog Istoka i Azije. Sinoć oko ponoći sa slavljem su mogli da počnu Dejan Joveljić i Novak Mićović. Mladi golgeter ponikao u Crvenoj zvezdi bio je raspucan u plej-ofu, a pogotkom u finalu sa Njujork Red Bulom doneo je Los Anđeles Galaksiju pobedu (2:1). Joveljić je sezonu završio sa 21 golom i pet asistencija, dok je golman Čukaričkog na pozajmici u Sjedinjenim Američkim Državama imao sporednu ulogu kao rezervni čuvar mreže.

I tu nije kraj. Pored pomenutih 25 fudbalera spisak može da se proširi i na igrače iz banjalučkog Borca, crnogorskog Dečića, makedonske Struge, slovenačkog Celja i hrvatskog Dinama, s tim da klubove iz bivše Jugoslavije ovaj put nismo uzeli u razmatranje, ne želeći da ulazimo u komplikacije oko toga kako se koji igrač oseća i deklariše po pitanju nacionalnosti.

Mogu se, međutim, pomenuti i Aleksandar Čavrić koji je na polusezoni prešao iz Slovan Bratislave u japansku Kašimu na pozajmicu, osavivši slovačkom šampionu devet golova u sedam utakmica u kojima su upisane sve pobede, kao i Zlatan Alomerović, 33-godišnji golman iz Prijepolja koji je čuvao gol poljske Jagjelonije, ali je reč o čuvaru mreže koji je odrastao u Nemačkoj i nikada nije branio za neki srpski klub.

SRBI SA TITULOM U 2024:

Andrija Živković, Živko Živković (PAOK, Grčka)

Strahinja Eraković (Zenit, Rusija)

Veljko Birmančević (Sparta Prag, Češka)

Aleksandar Mitrović, Sergej Milinković Savić (Al Hilal, Saudijska Arabija)

Dejan Joveljić, Novak Mićović (Los Anđeles Galaksi, SAD)

Aleksandar Pešić (Ferencvaroš, Mađarska)

Radosav Petrović (APOEL, Kipar)

Aleksandar Vasiljević (Al Vasl, UAE)

Zoran Marušić (Nasaf, Uzbekistan)

Goran Čaušić (Buriram, Tajland)

Jug Stanojev (Kairat Almati, Kazahstan)

Aleksandar Miljković (Pjunik, Jermenija)

Dušan Marković, Nemanja Mihalović, Nikola Petković (Žalgiris, Litvanija)

Stefan Panić, Dragoljub Savić, Darko Lemajić (RFS, Letonija)

Ognjen Bjeličić, Nemanja Krstić (Hamrun, Malta)

Nikola Stošić (Istiklol, Tadžikistan)

Aleksa Mrđa (Abdiš-Ata, Kirgistan)